Świąteczna kolacja w ‚Mao Jia Cai’

Jak już kilka razy wspominałem było świeto, święto narodowe. Trzeba było coś ze sobą zrobić żeby nie było…Rocznica proklamacji Republiki, Mao etc. więc naturalnym wyborem była restauracja 毛家菜/Mao Jia Cai, a przez nas zwana po prostu ‚Mao place’, co jest motywem przewodnim w lokalu można zgadywać:

Nie jestem wielbicielem  wodza, ale restauracja serwuje naprawdę genialne jedzenie, a do tego święto więc nie można było nie wpaść.  Problem z miejscem taki, że zawsze jest oblegane. Zaczynali z jedną salą, dziś rozbudowali się na trzy plus pietra. Ewidentnie biznes sie kręci. Chińczyk nie da się złapać na wystrój i akcenty z wodzem, jeśli jedzenie nie daje rady będzie po interesie. W Chinach mówią że ‚food is heaven’ i naprawde przywiązuja dużą wagę do tego co ląduje na stole. Oczywiście podczas przerwy w pracy nie ma szału, i nie każdego stać na wyskok do restauracji, ale jeśli już Chińczyk wybiera się do lokalu to ma być  ten cały ‚heaven’ w gębie. Chcąc dostac stolik w Mao knajpie trzeba swoje odczekać, na zewnatrz dostaniemy krzesła i słonecznik żeby sie zająć. Alternatywa to wpaśc tam przed 18ta, kiedy cały naród udaje się na kolację.

Tym razem udało się bez czekania, stolik jest. Głównym frykasem serwowanym w ‚Mao Jia Cai’ jest ‚red cooked pork’ (hong shao rou/ 紅燒肉 ), podobno ulubiona potrawa Mao, ale nie gwarantuje poprawności tej informacji. Różne legendy chodzą w Chinach jak wszędzie indziej. Tak czy owak  robią to danie faktycznie rewelacyjnie. Zazwyczaj w tym w daniu z mięsem dostajemy słoninę, za która nie przepadam, ale tu proporcje są na moja korzyść.

Hong shao(red cooking/czerwone gotowanie) pochodzi podobno z Szanghaju, ale popularne jest w całym kraju. Oczywiście będzie się troche różnić ale koncepcja ta sama: sos sojowy, marynaty i inne sztuczki, a czerwony kolor daje hianjiu- czerwone wino, najlepiej z Shaoxing, które słynie z tych wyrobów. Na gotowaniu się nie znam więc zainteresowanych szczegółami  zapraszam do google. Obsługa miała ubaw bo zamówiliśmy 3 porcje miecha, co ewidentnie rozbawiło wszyystkich dookoła…

Dodatkowe michy: klasyczne syczuańskie ogórki z czosnkiem w sosie, najpopularniejsze ogórkowe danie w kraju:

Idealne na przystawke, zawsze smaczne, proste do zrobienia. Najczęściej bazuje na wiariacjach sosu sojowego, sezamowego, czosnku, octu i kawałków ostrej, suszonej papryki( tu akurat świeża czewona). Absolutny klasyk chińszczyzny.

Kalafior, chyba najlepszy jaki jadłem w życiu, cholernie pikantny, ale bardzo dobry:

Kalafior niby nic specjalnego a jednak…. podejrzewam, że  z chińskimi przyprawami, sosami etc. to i podeszwa z kalosza smakowałaby przyzwoicie.

Dla pewności że nie wyjdziemy głodni jeszcze jedno mięsne danie:

Dobrze jest mieć Chińczyków co znaja miejsca;) Marzeniem moim jest usiąść do takiej uczty z polskim piwem, to jedyna zmiana którą bym wprowadził na tym stole. Szersza perspektywa na sytuację:

Starczy tego bom sam głodny.  Najlepszy kalafior życia i jedno z lepszych mięś jakie próbowałem w Chinach. Nadal preferuję kurczaka, ale od czasu do czasu jakaś odmiana musi być…

Na dniach kolejna seria zdjęć z ‚Mao restaurant’- porozgladamy sie po knajpie i sprawdzimy wystrój bo ten też ciekawy. yo!